Kva ville vel ei første skriveoppgåve vore utan det obligatoriske «eg skriv om det å skrive fordi eg ikkje kjem på noko å skrive om»-innlegget? Dette er eit ufråvikeleg faktum som stammar heilt frå antikken (dette er forrestein ein kommentar, og slett ikkje eit faktum). I alle høve er det i høgste grad gjeldande for onsdagane sine firetimars skriveseminar for PRAKTINF, der i skrivande stund fjorten menneske sit og trykkar som gale (dette er óg ein kommentar, sidan det heilt sikkert fins tilfelle der redaksjonar har blitt klaga inn til PFU for å ha referert til mental sjukdom i samanhengar der det ikkje høyrer heime i det heile teke).
Nummer femten står det heller dårleg med. Men ho vil ikkje stå fram med namn, så då er det greitt.